English Meaning of 'vikalamu'

Meaning of 'vikalamu'

vikalamu. [Skt.] adj. Defective, imperfect, mutilated. Decayed, impaired. Confused, agitated, Withered, waning. vicchinnamaina, bhagnamaina, cedina, kalusamaina. akkuruvrddhu judanartivikalugucu. M. XV. i. 166. vikalatvamu or vikalata vikalatvamu. n. Confusion, agitation, decay. kalusatvamu, saithilyamu. lavariyippudangavikalatvamu patili. P. i. 499. vikalangudu vikal-angudu. n. A cripple, one who is deformed or maimed. angahinudu. itluvikalangundai puttina yanurundu. M. I. ii. 8. vikilitamu vikalitamu. adj. Confused, confounded: decayed, impaired, withered. kalusamaina, sithilamaina. ekaranivikalitatmudu kakundumbati. B. i. 535. vikaludu vikaludu. n. A fool, one who is in confusion. kalata barinamamanassugalavadu. vegiramunanilicibhranti vikalundagucun. P. ii. 152.

Meaning of వికలము

vikalamu. [Skt.] adj. Defective, imperfect, mutilated. Decayed, impaired. Confused, agitated, Withered, waning. విచ్ఛిన్నమైన, భగ్నమైన, చెడిన, కలుషమైన. అక్కురువృద్ధు జూడనార్తివికలుగుచు. M. XV. i. 166. వికలత్వము or వికలత vikalatvamu. n. Confusion, agitation, decay. కలుషత్వము, శైథిల్యము. లావరియిప్పుడంగవికలత్వము పాటిలి. P. i. 499. వికలాంగుడు vikal-ānguḍu. n. A cripple, one who is deformed or maimed. అంగహీనుడు. ఇట్లువికలాంగుండై పుట్టిన యనూరుండు. M. I. ii. 8. వికిలితము vikalitamu. adj. Confused, confounded: decayed, impaired, withered. కలుషమైన, శిథిలమైన. ఏకరణివికలితాత్ముడు కాకుండుంబతి. B. i. 535. వికలుడు vikaluḍu. n. A fool, one who is in confusion. కలత బారినమమనస్సుగలవాడు. వేగిరముననిలిచిభ్రాంతి వికలుండగుచున్. P. ii. 152.