English Meaning of 'mundamu'

Meaning of 'mundamu'

mundamu. [Skt.] n. The head cut off from the neck. dehamuleni tala. A shaven pate, a bald head. boditala. The trunk of a lopped tree. kommalu poyina motucettu. bhavammandapudharosnamu. A. vi. 29. mundamu or munditamu mundamu. adj. Shaved, bald, having no hair on the head goragabadina. munda manda. n. Lit: One whose head is shaven. A widow, vidhava. A wretch. A whore. vesya. munda moyu munda-moyu. v. n. To become a widow, vaidhavyamunondu. To become useless, vyarthamagu. adi ceddamunda she is a wretched slut. adamunda a miserable creature. pokirimunda an immoral wretch. pedamunda a poor wretch. mundamopi a widow. piccimunda a simpleton. adi raksasi mundaganuka as she is a horrid wretch. mundalamari, mundari or mundalamuthakoru a whoremonger. mundanupettukonnadu he keeps a concubine. mundanamu munda-namu. n. Shaving, shearing, cutting. ksauramu. mundi mundi. n. Bald-pate: one who has a shaven head. boditalavadu. A barber, mangalavadu. mundudu mun-dudu. n. A bald headed man, boditalavadu. A monk. sanyasi. parigrahavimukhudai mundundu naniketanundu vrksamulavasi yugapaladharundu. M. XII. v. 133.

Meaning of ముండము

munḍamu. [Skt.] n. The head cut off from the neck. దేహములేని తల. A shaven pate, a bald head. బోడితల. The trunk of a lopped tree. కొమ్మలు పోయిన మోటుచెట్టు. భవమ్మండపుధారోష్ణము. A. vi. 29. ముండము or ముండితము munḍamu. adj. Shaved, bald, having no hair on the head గొరగబడిన. ముండ manḍa. n. Lit: One whose head is shaven. A widow, విధవ. A wretch. A whore. వేశ్య. ముండ మోయు munḍa-mōyu. v. n. To become a widow, వైధవ్యమునొందు. To become useless, వ్యర్థమగు. అది చెడ్డముండ she is a wretched slut. ఆడముండ a miserable creature. పోకిరిముండ an immoral wretch. పేదముండ a poor wretch. ముండమోపి a widow. పిచ్చిముండ a simpleton. అది రాక్షసి ముండగనుక as she is a horrid wretch. ముండలమారి, ముండరి or ముండలముఠాకోరు a whoremonger. ముండనుపెట్టుకొన్నాడు he keeps a concubine. ముండనము munḍa-namu. n. Shaving, shearing, cutting. క్షౌరము. ముండి munḍi. n. Bald-pate: one who has a shaven head. బోడితలవాడు. A barber, మంగలవాడు. ముండుడు mun-ḍuḍu. n. A bald headed man, బోడితలవాడు. A monk. సన్యాసి. పరిగ్రహవిముఖుడై ముండుండు ననికేతనుండు వృక్షమూలవాసి యుగపాలధరుండు. M. XII. v. 133.