English Meaning of 'mitta'

Meaning of 'mitta'

mitta. [Tel. from midiyu.] n. A high or rising ground, a small hill. unnatabhumi. adj. High, elevated; raised (as ground), jutting out (as teeth.). mittapandlu projecting teeth. mittapallamulu ups and downs, uneven ground. mittamadhyahnamu high noon. mittavaraha a kind of gold pagoda worth four rupees. mittamirru (mirru + mirru.) very high ground, atyunnatabhumi. etikalva mitta mirrugadravvi. HD. i. mittu or mittincu mittu. v. n. To fly, eguru. mittadu mitt-adu. (mitti + adu.) v. n. To roam, to walk about. sancarincu. manujulumittadani yokaghanagahanamu. P. i. 292, a forest unfrequented by men. mittipadu mitti-padu. v. n. To jump, hop along, bound. egiripadu. To be puffed with pride or insolence. midisipadu. mittipatu mitti-patu. n. Insolence, mittipaduta.

Meaning of మిట్ట

miṭṭa. [Tel. from మిడియు.] n. A high or rising ground, a small hill. ఉన్నతభూమి. adj. High, elevated; raised (as ground), jutting out (as teeth.). మిట్టపండ్లు projecting teeth. మిట్టపల్లములు ups and downs, uneven ground. మిట్టమధ్యాహ్నము high noon. మిట్టవరహా a kind of gold pagoda worth four rupees. మిట్టమిర్రు (మిర్రు + మిర్రు.) very high ground, అత్యున్నతభూమి. ఏటికాల్వ మిట్ట మిర్రుగాద్రవ్వి. HD. i. మిట్టు or మిట్టించు miṭṭu. v. n. To fly, ఎగురు. మిట్టాడు miṭṭ-āḍu. (మిట్టి + ఆడు.) v. n. To roam, to walk about. సంచరించు. మనుజులుమిట్టాడని యొకఘనగహనము. P. i. 292, a forest unfrequented by men. మిట్టిపడు miṭṭi-paḍu. v. n. To jump, hop along, bound. ఎగిరిపడు. To be puffed with pride or insolence. మిడిసిపడు. మిట్టిపాటు miṭṭi-pāṭu. n. Insolence, మిట్టిపడుట.